Zaman Yolcusu Tugi (5. Bölüm)

Kaptan, Zaman Yolcusu Tugi ’yi İyice Meraklandırdı . Son bir durak kalmıştı. Ardından dönüş yoluna geçilecekti. Ayrıca Karsta kaptanın bahsettiği emaneti de alacaktı. Yolculuğun yorgunluğu ve kafasında bulunan sorular nedeniyle bilinçsizce koltuğuna oturup uzaklara dalmıştı. Ayrıca bir yandan da kaptanı sorulara boğmak istiyordu.

Zaman Yolcusu Tugi Bana vereceğin emanet ne ile ilgili? Neden Karsta? Ne işime yarayacak? Daha nice sorularla kendi içinde boğuşurken yolcu ikaz lambasının yandığı fark etti. Yardım isteyen koltuğu belirleyip yanına gittiğinde yolculuk boyunca hiç görmediği garip giyinimli ve asık suratlı birinin oturduğunu fark etti. Buyrun ne istemiştiniz diye sordu? Çirkin bir ses tonu ile ‘Sakın kaptana güvenme Tugi’ dedi. Tugi bir anda şok olmuştu. Bu kimdi ve kaptana güvenmemesi gerektiğini neden söyledi. Birden büyük bir sarsıntı oldu ve Tugi uyandı.

Otobüs büyük bir çukura girmişti. Meğer Erzurum otogarından çıktından sonra Tugi uyuya kalmış koltuğunda. Ama gördüğü rüya onu çok etkilemiş olacak ki kan ter içinde kalmıştı. Birden yerinden fırladı. Az önce rüyasında gördüğü koltuğa baktı ve daha önce bildiği normal bir yolcunun orada oturduğunu gördü.

Zaman Yolcusu Tugi

            Tugi, hayallerinin peşinden koşarken mental olarak bu kadar zorlanacağını bilmiyordu. Göz altı torbları şişmiş ve kararmıştı. Sadece kahve ile besleniyordu. Uykusuzluktan bayılacak hale gelip sızmadığı sürece uyumuyordu. Dış dünyaya kapatmıştı kendini. Duygularından bağımsız yaşıyordu. Herhangi bir olay karşısında tepki veremiyordu. Tek düşündüğü projesini olumlu şekilde sonuçlandırmak. Eğer ki projesi işe yararsa daha sonrasında ne yapacağını hiç düşünmemişti. Ne amaçla kullanacaktı? Zamanı en fazla ne kadar kırabilecekti.

Belki 5 dakika. Belki 5 yıl. Belki 5 asır. Bu konuları hiç düşünmemişti. Zaman Yolcusu Tugi Sadece projeyi başarıyla bitirmeyi hayal etti. Haylaz bir gülümsemeyle ‘Sanki gidecek zaman yokmuş gibi dert ettiğim şeye bak’ dedi kendi kendine. Kars 36 tabelası göründü. Artık çok az kalmıştı. Kars’a gidince otobüs tamamen boşalacak, kaptanın bahsettiği emanet alınacak ve otobüs tekrar doldurulup dönüş yoluna girilecekti. 1 gene mola vermeyi düşündü kaptan. Yolculuk biraz yormuş olacak ki dönüş yolunu gözü kesmedi. Aksine otobüsteki yardımcı kaptan da yoktu.

Bu karar Tugi’yi üzdü biraz. Çünkü bir an önce dönmek ve atölyesine kavuşmak istiyordu. Ama kendisi de çok bitkindi. Biraz dinlenmek onun için de iyi olacaktı. Otogara girdiler. Yolcular indirildi. Otobüs bir güzel yıkanıp yarın yola çıkmak üzere park alanına park edildi. Kaptan ile Tugi baş başa kalmıştı. Evet evlat gel bakalım şimdi seninle hayal bile edemeyeceğin bir yere gidiyoruz. google.com

(Hikayenin devamı için tıklayınız)

Hikayenin 1. Bölümü İçin Tıklayınız